Jullie komen er maar niet uit; een studiekeuze. Jouw kind worstelt er al weken mee en als hij er dan uit lijkt te zijn, is hij de volgende dag toch weer veranderd van keuze. Als ouder wil jij je kind zo goed mogelijk helpen maar je pogingen worden niet gewaardeerd óf hebben niet het gewenste resultaat.
- Jullie zijn voor je gevoel al naar 20 open dagen geweest en hebben de hulp van de decaan ingeschakeld maar tot nu toe heeft dit alleen maar meer verwarring veroorzaakt. Het wordt er in ieder geval niet duidelijker op!
- Het lijkt ondertussen zo’n beetje alsof het jouw studiekeuze is. Dagelijks zoek je online naar nieuwe studie opties, die stuk voor stuk weer van tafel worden geveegd.
- Je worstelt met jouw rol. Je wilt jouw kind graag helpen maar ook weer niet een richting op duwen. Het moet zijn keuze zijn, niet die van jou!
- Je vreest al een tijdje dat deze optie een keer genoemd gaat worden; een tussenjaar. Je krijgt bij het idee alleen al stressvlekken! Straks blijft je kind voor eeuwig hangen in haar bijbaan, wil hij niet meer doorstuderen of ligt hij een jaar lang lamlendig op de bank.
- Ook de financiële gevolgen van een verkeerde studiekeuze zorgen voor extra druk. Het leenstelsel is al niet mis maar als je kind de studie niet afmaakt moet hij de hele boel terugbetalen.
- Je begint je steeds meer zorgen te maken of het wel allemaal op zijn pootjes terecht komt.
Als er niks verandert..
dan gaat dit nog een tijdje zo door en kiest je kind een willekeurige studie waarvan de kans groot is dat hij hem niet af gaat maken. Zijn vrienden halen dan hun propedeuse en genieten van het studentenleven terwijl jouw kind weer terug bij af is. Gelukkig hoeft het niet zo te gaan, maar dan is het wel belangrijk om van aanpak te veranderen!
Meer weten over mijn aanpak?